Szaraczki z pazurem – Formica cinerea
Rozkręcający się powoli sezon rójkowy postanowiliśmy wam umilić serią mrówczych opisów. Dzisiaj na nasz warsztat trafiła pierwomrówka żwirowa 🙂
Występowanie
Bardzo powszechnie występują niemalże w całej Europie, znacznej części Azji, a także punktowo w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.
Rozmiar
Średnich rozmiarów mrówki. Robotnice osiągają od 6 do 8 mm, a królowe około 1 centymetra.
Żywienie
Mniej wybredne, niż wygłodniały kundel z ulicy. Raczej nie sprawiają problemów żywieniowych, zadowalając się owadzim białkiem, oraz miodem w każdej postaci (no może z wyjątkiem miodu sztucznego).
Forma kolonii
Tworzą kolonie poliginiczne oraz systemy polikaliczne – sieci połączonych ze sobą gniazd. Takie imperia potrafią nieraz kontrolować całkiem spore terytoria dominując tym samym konkurencyjne gatunki. Warto jednak zaznaczyć, że powstają one tylko w obrębie osobników blisko spokrewnionych, dlatego jeśli macie chętkę na coś takiego to polecam łączyć królowe znalezione w tym samym miejscu.

Podział na podkasty
Występuje. Nie jest on być może jakiś spektakularny, aczkolwiek daje się zaobserwować w większych koloniach.
Hibernacja
Analogicznie do pozostałych polskich gatunków je również składujemy w urządzeniu chłodzącym (nie zamrażającym!) w miesiącach zimowych. W przypadku pierwomrówek (Serviformica) jest to szczególnie istotne, gdyż składają one jaja partiami, a nie w trybie ciągłym. Zimowanie zapewnia nam dobry start kolejnego sezonu ze świeżą dostawą potomstwa.
Ogrzewanie
W naturze często gniazdują w miejscach nasłonecznionych i lubią nieco przypiec swoje poczwarki. W hodowli oczywiście nie jest to wymagane, ale na pewno się za takowe działanie nie obrażą.
Gniazdo
Interesują je tylko jedna rzecz: mają mieć dostęp do wilgoci. Jeśli ten czynnik zostanie spełniony możemy trzymać w zasadzie w każdym materiale. Jest to gatunek synantropijny (żyjący w bliskim sąsiedztwie człowieka) i ma całkiem spore zdolności adaptacyjne do nowych warunków środowiskowych.

Uwagi
Ich hodowla jest niemalże całkowicie bezproblemowa, co czyni je świetną opcją dla początkujących.
Mrówki szybkie, inteligentne i obdarzone świetnym wzrokiem. Cechy te czynią je bardzo wdzięcznym obiektem obserwacji, jednak sprawiają również, że bardzo łatwo wywołać w gnieździe masową panikę poprzez lekkie wstrząsy, gwałtowny ruch lub zmianę natężenia oświetlenia.
Pozycjonują się w ścisłej czołówce krajowych speedrunnerów w wychowie potomstwa. Zazwyczaj do możliwości obserwowania pierwszej nanitic wystarczą 4 tygodnie.
Bardzo terytorialne mrówki. W przeciwieństwie do Formica fusca i lemani nie patyczkują się one z większością intruzów i pokazują im kto rządzi na tym kawałku ziemi.
W Polsce występują w 2 wariantach kolorystycznych. Na południu kraju spotkamy je w wersji szaro-brązowej (w środowisku mrówczarskim funkcjonują, jako odmiana górska), z kolei w pozostałej jego części w wariancie czarno-brązowym (odmiana standardowa).
Poruszają się w charakterystyczny sposób. Biegną, zatrzymują się, zmieniają kierunek i znowu biegną. Takie metody pozwalają im sukcesywnie zmniejszyć prawdopodobieństwa zostania czyjąś kolacją.
Od podobnych do nich Formica fusca i Formica lemani odróżniamy je po błyszczących paskach włosków na odwłoku, które w przeciwieństwie do pozostałych posiadają. W ich zachowaniu również jest ogromna przepaść – cinerea nie są płochliwe i nieśmiałe, lecz agresywne i stawiające na swoim.
Charakterystycznym dla nich zachowaniem jest furażowanie (szukanie czegoś na ząb w okolicy) w tandemach. Dwie robotnice zazwyczaj patrolują razem zachowując względem siebie niewielką odległość.